Bulutlar topluyorum duvağınızdan. Yağmur bekliyorum, eteğinizdeki ovalar gibi. Yine kurak geçiyor bu yıl insanlık. Gözlerde buğday tanelenmiyor, ellerin dokunduğu yerde yeşillik açmıyor; yine de umudu ekiyoruz her güne. Umuttan başka çaremiz de yok.
Gecenin en karanlık ânı, aydınlığa en yakın zamandır. Bunu size söylerken, ayakkabılarının yüreği ömürlük üşümüş bir adam olarak konuşuyorum. Tanırım bütün üşümeleri, üşütmeleri. Zaten onlar değil midir içinde yanardağ taşıyan? Taşıyan ama taşmadan, içine doğru yalınlıkla taşınan...
Belki emanet yüklenmediğiniz için bu kudretli duruşunuz. Ama yine de eteğinizdeki taşlar, her rüzgâr estiğinde dumanınızdan bahsediyor. Asmalardaki üzümler, yanan yüreğinizin eseri değil mi? Bütün acılar ateşin kendisinden başlıyor; ama yine de hiçbir yangın olmamış gibi maviler sürüyorsunuz saçlarınıza.
Göğün suçu yok mu? Eğer emaneti yüklendiysem, emanetçiysem ve yine de yaranamadıysam, yeryüzünde aşağılandıysam, bu benim bilgisizliğim. Bak, üstten üstten konuşuyor ve aşağılıyor yağmurlar. Bilseler, görünmeyen pınarlardan taşıyorum gözyaşlarımı. Ruhumdan yağıyorum yüzümün ormanlarına. Eğer kulum diye koskoca âlemde bir atom kadar yerim yoksa, Allah’a satarım zamanımı. Kütlemi bilmem, ama ağırlığım bir hanımeli gibi açar ruhumun avuçlarında.
Emanetten kaçan dağlar ve gökyüzü merhaba. Ben acizim, bilgisizim; fakat Rabbim emaneti ehline verdi. Ruhumun güzel insan kokusunu yaymaya geldim, bu kötülüğün iyilikleri boğmaya çalıştığı dünyada. Yolları bile incitmedim, yüreği ömürlük üşüyen pabuçlarımla. Yine de cahilim ve bilirim neleri bilmediğimi.
Ey sızıların gelinliğini giyen siz; Hasan Dağı, bulutlar duvağınız ve içiniz kırmızıya yazgılı. İğne oyası gibi sökülüyor hayat, zamanın ellerinde; nasırlı sesleri duyuyor musunuz? Biz sizin dumana yazdığınız âhları, karlarınızdan öperek işitiyoruz. İçinizden yürüdüğünüzü de biliyoruz. Bize dokunan nazarınız, size yarenlik eden yörük gibi değil, farkındayız. Biz farklardan var gibi görünüp yok olanlarız.
Kudret size, acizlik ve yorgunluk bize yakışıyor. Yine de aramızda bir yol ayrılıyor sizinle. Yağmuru bulutlardan istediğinizi biliyorum. Ben yağmuru kalbimden bekliyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder