yamaçtaki ağacın sızlayan gölgesi - Semih Çar

çok bulutlar geçti üzerimden 

yağmurlardan mavilikler istedim

gök gürültülü yollar kapanınca içime 

yalnız ve kurak bulutlara denk geldim 

bilmedim yeşili, meyveyi, gün yüzünü 

bir uçurtma gelip takılmadı kırgın kollarıma

duymadım bir çocuğun bir gün sevincini 

köklerim yamaçta, yüzüm uçurumda, yalnızlık durağında

çıkmazlar bir tablo gibi asılıdır duvarda

neden sular yakışmaz benim yeşilime

soluk sarısından ötesini neden tanıyamam

nefesimde işitirken bütün rüzgarlar âhı

yağmurlu bulutlar gibi yadırganırım yamaçlarda 

yağsa da tutamaz yapraklarım bir damla 

merhaba ait olmadığım diyar 

merhaba kanatsız kuşun gökyüzü hasreti  

yamaçtaki bir ağaç olmak yazılmışsa yazgıma

sızlayan gölgemden bilinsin tüm kuytular