Söğüd Ağacı Topluluğu

çıkıp geliyor her ay ortasında

karanlıkça konuşuyor güneşten saklı

o yarı ay ben dolu ay

içimizde biriken uzaklıklar hiç bitmiyor

yerli yersiz konuşuyor yine yıldızlar

gece biraz aralık biraz eylül demlerken çayımı

gözlerimde güz, sözlerimde kış,

bizim semte yaz hiç uğramak bilmiyor

ölümü bekleme durağı dönmeye devam ediyor

haftada üzerini değişen ay

bulutları önüne katmış üst perdeden

"alışma burası dünyadır" diyor