Düşt özüme hubbül-vatan,
Gidem "hey dost" deyu deyu.
Anda varan kalır heman,
Kalam "hey dost" deyu deyu.
Gele şol Azrâil tuta,
Issı kılmaz ana, ata.
Binem şol ağaçtan ata,
Gidem "hey dost" deyu deyu.
Günler geçe, yıl çevrile,
Üstüme sinim obrula.
Ten çürüye, toprak ola,
Tozam "hey dost" deyu deyu.
Yunus Emre! Var yoluna,
Münkirler girmez haline.
Bahri olup dost gölüne,
Dalam "hey dost" deyu deyu.
Yorumlar
Yorum Gönder