Üstüne Gül - Muzaffer Serkan Aydın

eli ayağına dolaşıyor,

Allah’ım ne güzel düğüm.

avucuma yazıyorum bu şiiri

karışsın diye mürekkebi saçlarına.

çünkü saçların bugün sağanak yağışlıdır,

saçların bugün günlerden çarşamba.

bakar bana gülersin sanki kimse ölmemiş gibi bugün

ama bilirim başkasının yarasıdır sende kanayan.

ve yanakları al al bir anneyi doğuran

gülüşünün güneşi, ardına saklanacak bir dağ arıyor gibi..

oysa ömrünün öğlesi bile olmamıştır henüz.

“rüzgar gülü, rüzgar kokar” içimden bir ses:

“bir mucizeye sırt dönmek için karamsar olmak yetmez.”

öyleyse ey kader, ey ben demiştim diyen suflör!

sen de çölünün hamza’sını getir istersen.

bir kaplumbağa yarası kabuk bağlamış sırtında neyden korkar

hem kim uzun yaşayabilir ki; öldüğünü anlayacak kadar

nasıl da atıyor kalbim bu yalanları!

anahtarı içerde unutulmuş bir kapı telaşından senin kalbin,

bense kendini kesmek için bilenmiş bir bıçağım, hepsi bu!