müminler kardeştir
işte bu yüzden öldürürler birbirlerini
işte bu yüzden dağların başına resim olan keklikleri
bekleyip bir ağacın gölgesine yatarak
vururlar ve kan hiçbir şeydir onlar için.
şehirden köylere eskimiş diye gönderilen elbiselerin
kederini de bilmezler
çünkü modadır unutmak
parmağını prize şaşkınlıkla sokan çocuklara
ceza verirler otobanlarda ateş aldıkları levhaları unutup
şiir yazar ve sadece korkudan şarkı söylerler
oysa mercedesi olanın umudu artık kalmamıştır
zorbalaşırlar, sevişmekten gövdelerinde yer kalmayınca
ve enteresan bir aşktır tekrar koca evine dönmek
ihanetin gözleri yataktan beri yoktur
müminler kardeştir
işte bu yüzden öldürürler birbirlerini
işte bu yüzden tütüncü dükkânlarında trapezi över
ama uzatmazlar kimseye ellerini.
savaş günleri olmasa bile acme kuyruklarında torpil ararlar
birkaç adım önde olmak için. park etmiş araba en iyi bahanedir
çağ atlarlar ama bilmezler
acıya dokunmadan düşmenin bir önemi olmadığını.
bütün düşünceleri kazanmak üzerinedir
aşkta kaybetmeyi borsada kaybetmeye tercih ederler
müminler kardeştir
işte bu yüzden öldürürler birbirlerini
işte bu yüzden çıkardıkları yasalara uygun birer ecnebi olur
adliyede; bir hastaya yalandan bakan hastabakıcı gibi
müvekkiline ilgi gösteren avukatlardan kanunlarda yırtık isterler
çünkü hiçbir mısranın sevgilisi olamamışlardır
devletin koridorlarına sığınıp pencereden baktığı boşluk olmasa
varlığı anlaşılmayacak olan hademenin ölümünü
kütükte açılacak bir kişilik kontenjan olarak algılarlar
onlara göre yoksulluk kışla başlar, yazla biter
ama bilmezler
yaşamak varlığın kanıtı değildir
Yorumlar
Yorum Gönder