Tereddüt Kesiği - Güven Adıgüzel

Bir bıçağın ucuna yasladığımız dünya!

Yakamıza sabır çiçeği, yüzümüze dalgınlık

Sözümüze en uzak uçurumlar ekilir şimdi

Geçerken uğradığımız uykuların arasından

Uykuların ve oğul diye sarkıtıldığımız kuyuların arasından

Mesela, şarkıya dönerken sesini rehin bırakanlardan

Dünya bir unutkanlıktır, hatırlayanlar bunu bilir.

Bıçkın bir sebebin alnına dayadığımız dünya!

Kırklar kapısından geçtik, kırk dua ve kırk belayla

Üzgündük, ardımızda ölümden öte köylerimizin rızası

İçimizden sağırdık, kaç poligraf söndüyse dilimizde

Yorulan iki boksörün birbirine sarılması gibi

Dünyayla aramızdaki o ölümlü mesafe.

Bir bıçağın sırtında yürüdüğümüz dünya!

Zor'dur papatyalar, ki beyaz kanatlarına ihtimaller serilir

İnsan biraz da zamansız kırların rüzgarına yetişememektir

Kurşungeçirmez değildir, kulağına ölüm fısıldanan zarafet

İnsan bir masalı durdurup en heyecanlı yerinde inecektir!

Maktul; dünyanın o en sevgili çiçeği 

Bir bıçağın ağzında beklediğimiz dünya!

Göğsünde yumuşattığın anlamların sırrına

Saklı durur, ay ışığını içer gibi bekleyen gece

Bir ömrün altında bir turna kanadının bir şemsiyenin

Ve ne varsa dilinde bin yıldır hecelediğin

Göğüne razı kalbin bir yağmura heveslenmiştir

Bir bıçağın ruhunda paslandığımız dünya!

Yutkunduk ve lacivert giydik, yüzümüz göğe uzandı

Bir yağmurdu uzun ve serin, o yarayı kurşundan çekip çıkarmak

Yani binlerce kez karaya vursa da bir kez bile anlaşılamamış

Düellolarda hep yalnız, açık artırmalarda sessiz ve dalgın mezarlıklarda

İçinden gelen yalnızca tuzlu sulara batırmak yaralarını!

Her katil gibi olay mahalline dönecektir bir gün hayat.

Ellerimiz bir hasar mevsimine uzanıyor şimdi

Sakallarımda biriken küf ve bıçağın öteki ucu

Dünyanın ilk suçudur Kâbil'in kalbine düşen hırs

İnsan tereddütten yapılmıştır.

Yâ, Sîn.