Ortaköy - İlhan Berk

1.

Bir balıkçıl geçiyor gözlerini vurarak

Göğümüzden bizim. Sanki yüzündür görünü

Sanki iki Ortaçağlıyız akşamın elinde

Ve çok eski bir gravüre çıkıyoruz

Ve Ortaköy’deyiz.

(Ortaköy coğrafyada hangi boylamda mı diyorsun

çocukların ıssız alınlarından geçen o çizgide

patikalarda inip çıkan yüzümde benim)

2.

Ortaköy’de bir sokağı tepiyoruz bir yaprağı ya da

Bir yaprak da tepilen bir şeydir biliyorsun

Bir kadın çamaşır seriyor ipe yüzünün deniz kıyılarında

Ve bir ses durmadan yineliyor seni

Yineleyip dolduruyor havayı

3.

Ben uzun bir yolda bir akşamüstüyüm daha çok

Huysuz bir Ceneviz avlusu ya da

Kitaplarım putlarımla güneşliyorum

Yüzünün ortasından kuşlar kalkıyor

Ve iniyor sonra harlı toprağımıza bizim

İnip kalıyor