Kıyıdaki Tekne - Zeki Ömer Defne

Kurudum da kadid oldum kumlarda

Bir sefer bekleye bekleye her gün ben.

Enginlerden bir rüzgâr esmez mi serin serin

Pul pul ürperişler geçer içimden.

Bir gün atlayıveresim gelir şu kıyılardan

Işıl ışıl yeşil yeşil sulara.

Al başını çek git, der deli gönül

Verip kendini bir büyük rüzgâra!

Ta yanıbaşında durup da böyle

Hasretini çektiğin şeylere hasret gitmek!

Hem tut o sular için halkol, hayat ol,

Hem tut sonra o sulara hasret çek!

Biraz dalacak olsam ta içimden bir şeyin

Çıkıp dolaştığını duyuyorum denizde.

Ama öyle bitirmiş ki kum beni

Ardından bir türlü gidemiyorum işte.

Bazen ayak sesleri duyarım dört yanımda,

Bakarım, masmavi, levent bir umut.

Bakarım, sülün gibi serene sarılmış

Püfür püfür bir bulut.

Başımı, bordamı dövsün dalgalar,

Tuzlar tahtalarımı kemirsin istiyorum.

Çek beni fırtına, çek beni deniz!

Bırak beni sahil, bırak beni kum!

İnsaniyetinize sığınıyorum!