Kum Yeniden Hatırlıyor Kızları - Mahmut Özkızıl

biri saati soruyor 

sen ölüm sonrasını anlatıyorsun

gözlerinde tarifsiz müfrezeyle

o birinin gözlerini cevaplıyorsun

uzun parmaklarınla hiçbir millete tutunamıyorsun

ölümü bekleme durağı diyorsun güze

yılda üç yüz altmış beş gece ölüyorsun

tüm sorulara bir avuç gökyüzünü sunuyorsun

sokaklara adını veriyorlar 

başını vuracak sağlam duvarlar arıyorsun yok

yok yağmur sonrası hüzün kokusu 

yol uzun bir martı: "deniz görünmez oldu" gülüyorsun

gülmeyi en iyi sen biliyorsun

çünkü ağlamayı senden öğrendi balıklar

ve unutmayı dalgalı saçları tuzlu dudakları

ama şimdi kimsenin yüzünde gök

gözünde su izi yok

yok ve sadece simurg

sadece ateşe uçan kuşlar 

dibi yok zamanın saat mezarı çalıyor

bir avcı yeleği bile öldürebilir seni 

gidiyorsun