Söğüd Ağacı Topluluğu

Kurşun benizli bulutlar gelir ufuklardan

Sıkar üstümüze gömleklerini

Çılgın bir sağnak vurur bahçemin güllerini

Arsız böcekler yapraklara sığınır

Ben sana…

Uyanır denizlerin bahâdır askerleri

Göklerse davranır kılıçlarına

Ateşler düşer dervişimin avuçlarına

Sefineler (*) kaçışır limanlara sığınır

Ben sana…

Masal kaçkını devler gezinir şehirlerde

Kenetlenmiş sarı seyrek dişleri

Söner birden bebeğimin pembe gülüşleri

Ürperir örümcekler ağlarına sığınır

Ben sana…

Uğultular gelir geceleri koyaklardan

Rüzgârlar eser İsrafil nefesi

Çatırdar tutsak rûhumun çürümüş kafesi

Doruklarda kartallar kayalara sığınır

Ben sana…

Güneş kanlar içinde yavaş yavaş boğulur

Karanlık kuşanır pusatlarını (*)

Titretir bozkırların başıboş atlarını

Yıldızlar uzakta kehkeşanlara (*) sığınır

Ben sana...