Söğüd Ağacı Topluluğu

Ben de anlamadım her gece kurşuna

Dizdiğim hayatımı

Nasıl ve nerede kaybettiğimi

Can sıkmasından ve kahretmesinden

Daha beter olanın

Anlamsızlık olduğunu haykırdığımda

Duyan da bağıran da bendim

Yani yaşamak yavaş yavaş kayıp giderken

Ellerimizden

Başlarken ve sona ererken yaptığım

Bütün cazip hataları

Kafası hiç karışmayan zebellah zihinli tüccarlara zorla ödünç verdim

Konuştukça başımızı öne eğecek ne çok şey

Var diyordum yakın arkadaşlarıma

Kuyumcuların her şehirde birbirine benzeyen

Yüzlerini anlattım onlara

Birbirine benzeyen, birbirinden habersiz

Tuzağına düşmek için aşkın

Bütün dağları dolaştığımı, altını eşelemediğim

Çakıl taşı kalmadığını

Dinlemediklerini bildiğim halde

Suça davet ettim

Yanlış anlasınlar diye yanlış sözler söyledim

Savaşın ortasındayız ve

Nargile içerek üzülüyorlar çocuklara

İddialı sözlerden yırtık pırtık olmuş sandalyelerde

Terimi rüzgarla soğutuyorum

Ne zor zamanlar geçirdik;

Şimdi her şey biraz daha kötü

Reyonlarda kararsız kaldığı için

Yoksul olduğunu anladığımız

Henüz büyük hileler yapmayı

Bilmeyenlerin

Biraz daha çekingen kalmasına çabalıyorum

Çabalıyorum ki

İnsanlarla anlaşmak alçaklıktır

Sözlerime fazlasıyla düşman kazanmayayım

Çünkü düşmanlarımız artık bizi öldürmek yerine

Sadece yaralıyor

Sağ bırakan bir yara, aşktan sayılmazken üstelik