Eylülde Yakılmış Güz Çocukları - Bülent Parlak

sana 

yeniden dirilmiş annemi seyreder gibi bakardım

çehremde bir sürü göz 

havari gibi, anons gibi, çarpıntı gibi

roma yıkılırdı yanımda 

dönüp bakmazdım; 

ilkçağ, ortaçağ ve sen

cennetten mi emmiştin sütünü bu güzellik nereden

neden

yanlış çıkıyor bendeki soruların o bütün cevapları

çevrilirdin beş dile 

bozkır gibi, kulunç gibi, karnaval gibi

sen yazardın sabıkamda umursamazdım; 

çeteci, maktul ve sen

serçeler nazlı olur artık bir selam versen

küçük harflerle söylerdin sen allah’ın adını

gövdemde haylaz bir telaş 

çapkın gibi, marş gibi, gramofon gibi

babalar yaşlanır kızları büyüdükçe 

takvim, romatizma ve sen

vapuru kaçırmalıyım yoksa gideceğim elden