Biraz Daha - Turgut Uyar

Kullanmam ucuz özgürlüğü sana sığınırım

Azarladığım bir dünyayı suya bırakıp

Günlük dövüşü en uygun yerinde keserek

Ve kan biraz daha akar durur, akmalıdır

Bir çaresizlik sanırım, öfkem büyür uğunurum

Oysa bir çiçek bir güzel dünyaya bakmalıdır

Ve kuytulardan, unutulmaktan tek tek

Ölülerimiz toplanacaktır.

Senin yıldızların güneşlere dönüşür

En karışık en bozgun bir öğle uykusunda bile

Ve sonsuz sevinç taşıyan bir çığlıktır

Bir suyun bir başka suya karışması

Kanları çökelirken bir soylu tabaka

Bir bahar anlatıcısının

Bir mutluluk dülgerinin

-Gecelerde ve yalnızlıklarında hepsi üşür-

Ölülerimiz toplanacaktır.

Ne kadar hüzün geçmişse dünyadan

Ne kadar acı geçmişsse yaşayacağız

Hepsini yeniden, bir bir dünyada

Dünyadan ve dünyayla sana sığınırım

Acılardan ve hüzünlerden değil

Kaçmalardan ve korkulardan değil

Çünkü bir güçtür sıcaklığın kollarıma

Çünkü kanları, kanları, kanları hatırlarım

Çünkü ölülerimiz toplanacaktır

Ve yüceltilecektir bir mavide.

Haberlere yorumlara ve büyük tirajlara

Asalak otlara karşı, türeyip giden

Bir sun’i ilkahla üreyip giden

Bir soya, bir sanrıya karşı

Kuşanıp kahramanca tek silahını, kanını

Diri bir su gibi gidenleri hatırlarım

Odalarda ve güzel bir dünyada

Sararken bir başına eski güneş

Yıldızımız uzak bir iklimde

Bir tüfek olacaktır. Bir tüfek

Ölülerimiz toplanacaktır.

Ve bizim bir haziranımız

Bir yıl kadar yetecektir dünyaya

Çünkü yoğun ve ateşle yaşanmış

Çünkü ellerimiz, başımız ve kanımız

Hayasız pençelerini kokuyla gizleyen

Bir olgu olmayacaktır sana

Ölülerimiz toplanacaktır

Doldurulan bir kıyı gibi.

Anılacaktır bir general pantolonundan

Nasıl sezgiler ve gerekçeler çıkardığımız

Nasıl kırgın ve nasıl umutlu olduğumuz

Bir şenliğin başlangıcından ve sonundan

Sığınmamız da anılacaktır.

Ölülerimiz toplanacaktır

Kenar köşe kasaba hanlarından

Deniz en güzel aşkken ayışığına

Küçük ve karanlık odalarda öldürülenler

Direnerek ve akarak ölenler

Yüceltilecektir

Anılacaktır ölümleri

Bir şehir akşamında herkes kaçışırken

Ormanlar bir çözülmeye bozulurken

Karanlığa kanıyla karşı duran

Kanıyla ışıtan, yalazlayan karanlığı

Yalnız ve dayanıklı gecelerinde üşüyen

Ölülerimiz toplanacaktır.

Biraz daha kan, kan ve suyun akışı

Ey suyun güvenli akışı

Sana bir yamaç gerekmez mi

Ki sonun özlemine hızlı varsın

Ki sen varsın, akıtılmış kanlarla varsın

Ve kan ve akışın o soylu tabakta

Ormansız bir halka sunulacaktır

Bir orman olarak

Ona sığınılacaktır.

Sana sığınılacaktır kırılıp toplanınca

Sana sığınıyorum kırılıp toplanınca

Değil sonsuz girdiçıktısına yaşamaların

En en güzeli, en gürü bütün çeşmelerin

Ayın ve denizin sahibi ve su içmelerin

Sana sığınılacaktır

Ve kuytularda, dağlarda, alanlarda

Akıtılan ve akıp gelen kanlarda

Bir sabah büyük büyük ateşler yanınca

Eller temizlenecektir

Bir tören olacaktır

Ölülerimiz toplanacaktır.