Söğüd Ağacı Topluluğu

sessizlik solmuş gömleğimde uyandım bugün

elim, sensizlik rüyasında sonbahar

ve üşümüş adımlarım, yağmamış yeryüzüne

kiremitlerle konuşmayınca su taneleri

oluklardan akacak kırklara karışmamışım

çiçeklere hüzün, ağaçlara keder, mavilere gri

kelimeler değişse de ben aynı kalmışım

alışmışım bütün aynalara

kendini görmeyen gözlerden

hicret etmişim yalnızlığın yalın haline

gözyaşı ülkesi icat ettiğimden bu yana

harflerime yaslamışım sırtımı

duvarlara rutubet, odama koku, tavana gözlerim

gördüklerim yeşillense de ben çürüyüp kalmışım

dermanına imge aramışım gönlümün

yollarda gördüğüm taşları içine atmaktan

cadde cadde, sokak sokak, merhamet aramışım

senin ülkende kanadı sarılan kuşlarla

ibrahim'den öğrenmişim batıp gidenleri

uzaklara kuşlar, baltalara putlar, ateşlere karıncalar

âziz Allah...